Mountain gorilla trekking

Als je zo lang in Afrika bent leer je steeds meer over hun cultuur. Een lastig dingetje is bijvoorbeeld: Als je een waarom vraag stelt vatten de gidsen dit op als een belediging in hun professionaliteit. En een van de grapjes die ze maken is. Only compliments no comments. Ze zeggen dit als grapje over het eten maar eigenlijk menen ze dit. Want als je een keer kritisch bent voelen zij zich enorm beledigd. Zo zijn er meerdere dingen dat botsen in ons gedrag. Nu ik dit weet... na 46 dagen kan ik er natuurlijk rekening mee houden.

We zijn op de grens van Uganda, Rwanda en Congo. Hier bij Lake Bonyoni starten we met 6 mensen om 6 uur in de ochtend voor de gorilla trekking. Nog maar 700 grote silverback gorilla's leven in het wild en wij gaan ze zoeken. Eerst krijgen we instructies van de gids over wat we kunnen en mogen doen in het bijzijn van de gorilla's, maar ook wat veiligheidsinstructies. Toch wel een echte highlight van de tour. We hadden geluk met het weer want het was droog. De eerste 3 uren klimmen door het dichte modderige en stijle regenwoud waren het zwaarst. De gids die voorop liep gebruikte een machete om een route te creëren. Er waren al 2 zo genoemde tracker op pad gestuurd naar de laatst bekende locatie vam de gorilla's om vanaf daar te kijken waar ze heen zijn gegaan. Het kostte ons 3 uur om bij die plek te komen. Een 500 meter klim stijl omhoog. Toen we oerwoud geluiden hoorden van de trackers wisten we dat we dichtbij waren. We kregen een veiligheidsbriefing op locatie en echt een paar minuten daarna stonden we oog in oog met de silverback gorilla. Dit is de koning van het regenwoud. Zo groot en zo onwerkelijk. En hij heeft echt een silveren rug. De andere gorilla's zijn helemaal zwart. We waren op 3 meter afstand echt heel spannend. Toen ging de silverback met zijn vuisten op zijn borst slaan waar we allemaal vaj schrokken. Dit is om aan te tonen dat hij de sterkste is. Toen hij aan de wandel ging haalde hij uit naar onze gids. Gelukkig ging dit goed en wilde hij alleen uitdagen. We hadden een uur met de gorilla's maar die bleven niet echt op 1 plek zitten dus we bleven ze achterna lopen. Wat een ervaring zo bijzonder en daarnaast ook gaaf om zo in het regenwoud te lopen. Toen het uur er op zat moesten we de weg terug nog vinden. Op een bepaald stuk was het zo stijl dat we zittend 20 meter naar beneden moesten glijden. Na 10 km regenwoud, 700 hoogtemeters en een gorilla certificaat zit de trekking er op. Fantastische dag maar zeer vermoeiend.

De dag erna gelukkig geen echte spierpijn. Ik kan het wel voelen. Met 2 meiden van de groep gaan we naar de Pygme's, dit is de stam die oorspronkelijk in de gorilla bossen leefden. De regering heeft hun uit het bos gezet om de gorilla's te beschermen. De pygme mensen zijn erg klein. Ik ben ongeveer 2 koppen groter dan zij. En ze worden zelden ouder dan 45 jaar. Oh en nog iets grappigs ze hebben allemaal een man, maar ze mogen alleen zwanger worden van de koning. En uiteindelijk moet de nieuwe generatie dan meer met iemand trouwen van buiten de gemeenschap. Ik heb ze mijn kleren gegeven. Erg grappig om hen in mijn kleren te zien. We kregen een zeer smerig drankje waarvan de lucht alleen al zorgde dat ik bijna over mijn nek ging. Na wat dansjes en foto's gingen we terug.

Op het vaste land bezochten we een weeshuis. Hier waren de kinderen zo blij met ons en kregen we een groepsknuffel bij binnenkomst. We hebben ze wat ballen en pennen gegeven en een donatie gedaan.

Om de benen warm te houden hebben we een kleine berg beklommen. 250 meter stijl omhoog was niks in vergelijking met de gorilla trekking. Een prachtig uitzicht boven over de 29 eilanden van het Bunyoni meer. We zagen Congo liggen achter de eerste berg. Uiteindelijk was deze wandeling toch nog 9 km. Tijd om in te pakken en uit te rusten.

Op weg naar het laatste nationaal park dat ik tijdens deze tour ga bekijken. Queen Elizabeth nationaal park ligt op de grens. Door een vroege ochtend hebben we een middagje vrij om lekker in de zon uit te rusten en wat was te kunnen doen. In de ochtend erna werden we om 6 uur opgehaald voor de safari. Het busje hield er na 10 min mee op waardoor we onder begeleiding door het park moesten lopen. Gelukkig kregen we een andere jeep. Het park staat bekend om de boomklimmende leeuwen helaas hebben we geen leeuw in de boom gezien wel op de grond. Verder hebben we erg weinig gezien aantal dieren alleen op verre afstand. Helaas. In de middag met ik met iemand naar het flamingo meer gelopen en zijn we bij een ander meer heel dicht bij de nijlpaarden geweest. Erg spannend toch wel, want je zit niet in een auto met een gids maar je staat 4 meter bij een groep nijlpaarden vandaan. Die niet erg voorspelbaar zijn. Verder heb ik me eigenlijk verveeld. Erg was niks op het kampeerterrein te doen en de douches zijn koud.

We zijn aan de terug weg begonnen naar Kenia en Nairobi. We zijn vandaag in Jinja aangekomen dat aan de Neil ligt. Nog een paar dagen en dan zit de reis er al weer op.